Schrijfcursus NHA

19-11-2018

Wijsheid komt niet altijd met de jaren. Dat heb ik net aan den lijve ondervonden. Nu ben ik me al wekenlang druk aan het maken om het feit dat ik huistaken opstuur bij NHA voor mijn cursus Korte Verhalen Schrijven en daar nooit feedback bij krijg, enkel punten. Blijkt nu dat mijn docente al die tijd wel degelijk feedback gegeven heeft. Voel ik me even dom zeg. Na het verbeteren post ze het verhaal terug onder mijn huistaak, en daar kon ik het downloaden om na te kijken. Stom, stom, stom.

Ik ben allang blij dat het probleem opgelost is. Ik begon stilaan gefrustreerd te raken. Het goede nieuws is dat ze mijn verhalen wel leuk vond. Wel maak ik al sinds het begin dezelfde fout.

Na het afsluiten van elke zin zet ik namelijk twee spaties, doe ik nu ook trouwens. Dat zit zo ingebakken in mijn vingers, een gewoonte die ik na veertig jaar niet meer kan afleren. Ik heb tijdens mijn schooltijd nog leren typen op een mechanische typmachine, zo'n ding waar je aan een hendel moest trekken om naar de volgende regel te gaan. Na elke drie zinnen moest je dan je machine terug rechtzetten op tafel, anders schoof ze eraf.

Ik heb mijn verontschuldigingen aangeboden, de docente dacht waarschijnlijk dat ik een koppig tegendraads mormel was ondertussen. Jongens, jongens toch. Daar moet ik dan zo oud voor zijn geworden.

Schrijfcursus NHA

Nailart foto challenge Korneliya4you

Opstappen papegaai

Bijtende papegaaien, wat doe je eraan?

Illiger's Macaw of Ara Maracaña?